Her seçim, bizi yaşamın içinde bir yere sürüklüyor. Yaşadığımız acılarla, kederle terbiye oluyoruz. Çok az insan mutluluğundan ders alabilecek kadar erdem sahibidir. Onda bile, başkalarının acılarını kendine kıyas alarak, mutluluğunun farkına varmayı öğrenir. Ben de elbette sevilmek istiyorum ama önce şöyle doludizgin sevmek istiyorum. Yüreğimi kanatarak, ne varsa içimde ona akıtarak sevmek istiyorum. Tek sorun bu sevgiye layık olanı bulmak…