insanı insan olarak seven bır kısılıgım var

--Sana bugün doğan tüm goncaları getirdim Bir yorgan gibi çekerim üzerinize hüzünleri Boncuk boncuk terler şakaklarınız,sıcaklarsınız Atarsınız dertleri içime Sonra üşütür yokluğum Bana sarılıp yatarsınız Siz; sırdaşı kalem olanlar Benimle varsınız Yıkanmış duygular kucaklar beni Avuç avuç sayfalara çarpar Tertemiz umutlar taşırım Gönüldür mekânım Çoğu gönle sığmaz, ____taşarım Durduran olmaz Yaz dost,dostça yaz Arkadaşça,korkusuzca yaz Sevincini yaz,kederini Yarin narin ellerini,bozulmuş düzeni Bende umut çok Tutunamadığın, dokunamadığın her yeri Öpemediğin kırmızıyı yaz Parmaklarından damlayan yağmurlar sel olsun Hüzün ol, sevgi ol, sevgili ol Serpil satırların üzerine Oluk oluk hislerin aksın İster yolda bulduğun çamurlu kağıda İster yeni aldığın beyaz fistana Ya da gönüllere beni yaz Yaz ki; ölümsüzlüğünü ekeyim yeryüzüne Yaşatayım seni sonsuzca Sorunsuzca İçin aksın yazdığında Sızlasın ayrılıkların yüreği varsa Ya da gülümsemeleri çak dudaklara,mıh gibi Tutulan ellerin kaderi olayım Tadılan dudakların şarabı Yaz ki yarınlara varayım İsmin yanıbaşımda Beni sen bilirsin işte Okuyan bilir Sevebilen,aşkı kaşıklayan hayattan satır satır Duygu insanları bilir Beni sen bilirsin işte İçinde bir yudum sevgi yaşatan bilir Fırtınalar çıkaran iç çektiğinde Mahzun bakanlar bilir Kara kalemlerin yorgun ucunda yaşarım Hüzünlü gönüllerin yamacındayım mu