Benim daglarim var; issiz ve sessiz!.. Gunesin kizarttigi, bulutun islattigi daglarim var. El degmemis gozelerim, donulmemis kuytularim var daglarimda. Kulagini dayadiginda yasamin sesini duydugun bakir topraklarim bu daglarda. Pablo Neruda'nin "coban atesi" 'ni ilkin ben yaktim bu daglarda. Coban, kavalinin yanik sesiyle bekler sevdasini bu daglarda!...