ayaklari yere basan birini ariyorum

iki dunyayi da dengelemeye calisan, insanlari ve olaylari oldugu gibi kabul eden ve bunu bekleyen, materyalizm'den uzak durmaya calisan biri. " ruzgarin yerlere sactigi yapraklar gibidir insan kusaklari " yapraklar gibidir cocuklarin da; yapraklar gibidir sana coskuyla ovguler yagdiran, ya da tersine seni lanetleyen yada gizli gizli seni kinayan yahut alaya alan insanlar da; yapraklar gibidir sen gocup gittikten sonra ununu aktaracak olanlarin tumu de " ilkbaharda dogarlar " sonra ruzgar gelir yere savurur onlari, sonra orman yenilerini uretir yerlerine. kisa omur her seyin ortak yazgisidir ama sen her seyden kaciyorsun ya da her seyin ardindan gidiyorsun, sonsuza dek varligini surdurecekmis gibi. bir sure daha sonra gozlerini yumacaksin, cok gecmeden seni mezara dek izleyen kimse icin aglayacak bir baskasi da.