Kadere...

Saate bakmaksızın kapısını çalabileceği bir dostu olmalı insanın... ´Nereden çıktın bu vakitte´ dememeli, bir gece yarısı telaşla yataktan fırladığındaÿ;Gözünün dilini´ bilmeliÿÿÿÿ; dinlemeli sormadan, söylemeden anlamalı... En mahrem sırlarını verebilmeli, en derin yaralarını açıp gösterebilmelisin, sözünü eğip bükmeden söylemeli, yanlış anlaşılmayacağını bilmeli. Alkışlandığında değil sadece, asıl yuhalandığında yanında durup koluna girebilmeli. Övmeli alem içinde, baş başayken sövmeli ve sen öyle güvenmelisin ki ona, övdüğünde de sövdüğünde de bunun iyilikten olduğunu bilmelisin, ´hak ettim´ diyebilmelisin. Teklifsiz kefili olmalı hatalarınınÿÿÿÿ; günahlarının yegane şahidi... Seni senden iyi bilen, sana senden çok güvenen bir sırdaş... Gözbebekleri bulutlandığında yaklaşan fırtınayı sezebilmelisin. Ve sen ağladığında, onun gözünden gelmeli yaş...