yüreğine yakın olduğum kadar şehrinden uzak bir şehirden kucak dolusu selamlar.bu satırları yazarken ellerim uçmasını yeni öğrenen bir martı teleşında bir o kadar ürkek bir o kadar acemi alfabetik metinlerin herhangi bir hecesi düşürür beni diye korkuyorum gece karası(gece mavisi)yakamoz ağı gözlerinden.şimdi en asi yanımla sesleniyorum sana ve hayata yüreğimin denize nazır en ücra köşesinde bekliyorum seni,umut dediğim şey beyaz bir martının kanadında sarılı kimbilr belki bir gün bir martı gibi tepemde uçmak yerine gelir yüreğime yuva yaparsın!