bir umit var yarin icin. kucucuk bir umit.sessisligin,firtina oncesi oldugunu kabul ediyorum. oyle bir sessizlik ki bu ,beni belkide kendi icselligine dogu ceken kurtulusum.kactikca,aslinda bana dogru kosan biri gibi dusunuyorum seni.duslerden cikip,hayatimin bir parcasi olacagin gunler icin bir hazirlik olarakmi kabul etmeliyim bugunleri?soylesene bana gulum,aslinda ben senmiyim? varmisin gercekten de?