Çok akıllı olamadım hiç,hep yanlış atlara oynadım.Sürüden ayrılan koyunları sevdim hep,bir de kendi bacağından asılmayanları!Kendimle yaşadım en büyük kavgalarımı,içimdeki ikizler tahterevalli oynadı hayatla,ben seyrettim.Dışardan bakanlar kah öyle bildiler beni,kah böyle..Bense adalar hayal ettim, kıyılarına cam şişeler içinde sevda mektupları vuran...Kapalı bir sandığın içinde günışığına çıkmayı bekleyen kıymeti bilinmemiş bir define değilim ben.Hakkımda soracağın her sorunun cevabı üç aşağı beş yukarı sen de saklı zaten.Beni keşfetmeye çalışmanıda,keşfettiğini sanmanıda istemem. Sadece yazışsak inan o bile bana yeterli.Tanımak zorunda değiliz birbirimizi,daha bir arpa boyu tanıyamamışken kendimizi..